Kim są współ­cze­śni lide­rzy biznesu?

Jakimi cechami muszą się wyróż­niać, żeby zarzą­dzać innymi?

Czy obecny mene­dżer musi być lide­rem i wybit­nym przy­wódcą, żeby dopro­wa­dzić swój zespół do suk­cesu?

Daniel Gole­man – wybitny psy­cho­log – pod­czas swo­ich badań ziden­ty­fi­ko­wał dwa­na­ście prio­ry­te­to­wych kom­pe­ten­cji, które wyróż­niają wybit­nych przy­wód­ców.

Wymie­nił:

1. Emo­cjo­nalną samo­świa­do­mość
2. Emo­cjo­nalną samo­kon­trole
3. Ukie­run­ko­wa­nie na osią­ga­nie celów
4. Pozy­tywny świa­to­po­gląd
5. Zdol­ność do dosto­so­wa­nia się
6. Empa­tię
7. Świa­do­mość orga­ni­za­cyjną
8. Umie­jęt­ność oddzia­ły­wa­nia
9. Rolę nauczy­ciela i men­tora
10. Zarzą­dza­nie kon­flik­tami
11. Inspi­ru­jące przy­wódz­two
12. Prace zespo­łową

Co ukrył pod tymi poję­ciami??

Samo­świa­do­mość emo­cjo­nalna to nic innego jak zna­jo­mość wła­snych emo­cji i nastę­pu­ją­cych reak­cji. Lide­rzy z wysoką samo­świa­do­mo­ścią potra­fią popraw­nie oce­nić wpływ tego, co czują na spo­sób ich dzia­ła­nia. Pew­nie wyra­żają swoje opi­nie oraz potra­fią nawią­zać szczere rela­cje z innymi ludźmi.

Emo­cjo­nalna samo­kon­trola trzyma to wszystko w odpo­wied­nich ramach. Pomaga prze­nieść śro­dek cięż­ko­ści ze sfery emo­cji na wła­ściwy kurs. Lider z taką cechą potrafi zacho­wać spo­kój w bar­dzo stre­su­ją­cych i kry­zy­so­wych sytu­acjach.

Kie­ru­nek-> cel to wyso­kie wyma­ga­nia w sto­sunku do samego sie­bie, jak rów­nież chęć cią­głego dosko­na­le­nia i roz­wi­ja­nia umie­jęt­no­ści swo­ich i swo­jego zespołu.

Pozy­tywny świa­to­po­gląd nawią­zuje do opty­mi­zmu. Lider w tym zna­cze­niu bar­dziej sku­pia się na moż­li­wych szan­sach i korzy­ściach niż na zagro­że­niach. Dzięki temu daje swoim ludziom prze­strzeń do reali­zo­wa­nia się w tych obsza­rach, w któ­rych się naprawdę spraw­dzają.

Zdol­ność adap­ta­cji, odnosi się do pew­nej ela­stycz­no­ści i otwar­to­ści na zmiany. Lide­rzy, któ­rzy potra­fią dosto­so­wać się do zmien­nych warun­ków, dobrze odnaj­dują się w kor­po­ra­cyj­nym kli­ma­cie. Dodat­kowo, z łatwo­ścią potra­fią zdia­gno­zo­wać koniecz­ność wpro­wa­dze­nia nie­zbęd­nych zmian.

Empa­tia, która trak­to­wana jest jako jedna z waż­niej­szych zdol­no­ści spo­łecz­nych, pomaga lide­rom w zro­zu­mie­niu emo­cji innych osób i uła­twia tym samym komu­ni­ko­wa­nie się z nimi (bez względu na róż­nice kul­tu­rowe czy doświad­cze­nia życiowe).

Świa­do­mość orga­ni­za­cyjna to cecha, dzięki któ­rej dobry lider roz­po­znaje rela­cje spo­łeczne zacho­dzące w gru­pie. Potrafi dobie­rać osoby, któ­rych cechy oso­bo­wo­ści naj­le­piej do sie­bie pasują. Dostrzega też siły poli­tyczne, które domi­nują w fir­mie i potrafi sku­tecz­nie korzy­stać z nie­pi­sa­nych reguł.

Umie­jęt­ność oddzia­ły­wa­nia, rola nauczy­ciela i men­tora oraz inspi­ru­jące przy­wódz­two to kom­pe­ten­cje, które poma­gają lide­rowi zdo­być wysoką pozy­cje. Poprzez wywie­ra­nie wpływu na innych jest on w sta­nie prze­ko­nać grupę do swo­jego zda­nia i pomy­słów. Wzbu­dza więk­szy auto­ry­tet i zaufa­nie, potrafi roz­wi­jać zdol­no­ści swo­ich pod­wład­nych i poka­zuje swoje zaan­ga­żo­wa­nie. „Zaraża” swoim podej­ściem i wizją „wspól­nego celu”. Dodat­kowo potrafi grać zespo­łowo, czym zjed­nuje sobie zespół i two­rzy atmos­ferę przy­ja­znej wspól­noty.

I na koniec bardzo istotna umiejętność czyli zarzą­dza­nie kon­flik­tami. Zro­zu­mie­nie kon­flik­tów, róż­nych per­spek­tyw i innych punk­tów widze­nia to nie lada wyzwa­nie. Mądry lider ana­li­zuje sytu­acje z każ­dej strony i stara się wpro­wa­dzić takie roz­wią­za­nie, które pogo­dzi skon­flik­to­wany zespół i pokaże wspólny punk widze­nia.

Mene­dże­ro­wie posia­da­jący te cechy, nie tylko potra­fią pro­wa­dzić swój zespół, poprzez umie­jętne moty­wo­wa­nie, są w sta­nie wydo­być ze swo­ich pod­wład­nych ich naj­lep­sze cechy, zdol­no­ści i nie­uświa­do­mione talenty. Potra­fią dopa­so­wy­wać umie­jęt­no­ści swo­ich pra­cow­ni­ków do odpo­wied­nich sta­no­wisk, które gwa­ran­tują ich naj­wyż­szą efek­tyw­ność.

Dobre zarzą­dza­nie innymi to nie­zwy­kle wyma­ga­jące zada­nie. Pro­fe­sjo­nalny szef zespołu rozu­mie, czym kie­rują się pra­cow­nicy, potrafi ich wysłu­chać, reago­wać na ich potrzeby i w odpo­wiedni spo­sób prze­ka­zy­wać infor­ma­cje z sza­cun­kiem dla dru­giej strony. Świa­domy lider potrafi umie­jęt­nie pla­no­wać swój czas i real­nie dele­go­wać zada­nia, a w sytu­acjach stre­so­wych i kon­flik­to­wych wspie­rać swój zespół i mądrze roz­wią­zy­wać spory.

Pod­su­mo­wu­jąc, najbar­dziej trafną defi­ni­cję omawianego tematu można odna­leźć w poniż­szym cyta­cie: „Jeśli to, co robisz inspi­ruje innych do tego, by marzyć, uczyć się, robić wię­cej i stać się kimś lep­szym, jesteś lide­rem”. J. Q. Adamsa