Pow­szech­nie uwa­ża się, że suk­ces w ży­ciu zale­ży od pra­co­wi­to­ści, zaan­ga­żo­wa­nia oraz od naszego ilo­razu inte­li­gen­cji. Kolejne bada­nia potwier­dzają jed­nak, że to,    co prze­są­dza o naszej karie­rze to zdol­ność do budo­wa­nia trwa­łych i pozy­tyw­nych rela­cji z ludźmi.

Czy naprawdę inte­li­gen­cja emo­cjo­nalna sta­nowi jedną z waż­niej­szych kom­pe­ten­cji?

Wielu psychologów defi­niuje inte­li­gen­cję emo­cjo­nalną wskazując na 5 istotnych elementów:

1. zna­jo­mość wła­snych emo­cji
2. kon­tro­lo­wa­nie i kie­ro­wa­nie emo­cjami
3. moty­wa­cję
4. empa­tię
5. umie­jęt­ność nawią­zy­wa­nia rela­cji

Te skła­dowe decy­dują o pozio­mie naszego zado­wo­le­nia, o umie­jęt­no­ści radze­nia sobie ze stre­sem, roz­wią­zy­wa­nia kon­flik­tów i nawią­zy­wa­nia rela­cji z innymi ludźmi.

Wysoki poziom EI spra­wia, że jeste­śmy bar­dziej zado­wo­leni z życia, potra­fimy kon­tro­lo­wać nega­tywne uczu­cia i czer­pać radość z kon­tak­tów z innymi ludźmi.

Daniel Gole­man – świa­to­wej sławy psy­cho­log, który znany jest jako twórca teo­rii inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej- okre­śla EI jako umie­jęt­ność kie­ro­wa­nia emo­cjami i roz­po­zna­wa­nia uczuć u sie­bie i innych. Pod­kre­śla przy tym, jak istotny ma to wpływ na rela­cje zawo­dowe, zarówno ze współ­pra­cow­ni­kami, jak i z part­ne­rami bizne­so­wymi. Zgod­nie z zało­że­niami Gole­mana osoby wyróż­nia­jące się wyso­kim EI stają się natu­ral­nymi lide­rami i mają wpływ na inne osoby, nawet te o wyż­szym pozio­mie inte­li­gen­cji.
Inte­li­gen­cja emo­cjo­nalna jest przy­datna nie­mal na każ­dym kroku, szcze­gól­nie w życiu zawo­do­wym. W końcu codzien­nie jeste­śmy nara­żeni na stres, prze­mę­cze­nie zwią­zane z nadmia­rem obo­wiąz­ków, fru­stra­cje i niezado­wo­lenie. Aby pora­dzić sobie z nega­tyw­nymi odczu­ciami wyko­rzy­stu­jemy inte­li­gen­cje emo­cjo­nalną – która im wyż­sza, tym bar­dziej pomaga nam roz­po­znać sytu­acje, zapa­no­wać nad wła­snymi emo­cjami i pod­jąć wła­ściwe decy­zje.

Osoby, o niskiej inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej dużo trud­niej radzą sobie w takich sytu­acjach, mają skłon­no­ści do kon­flik­tów, cechują się zmien­no­ścią nastro­jów, a rela­cje z nimi są trudne dla reszty zespołu. Osoby te nie potra­fią pora­dzić sobie z kry­tyką, na każ­dym kroku potrze­bują potwier­dze­nia wła­snej war­to­ści, mają pro­blem z zaak­cep­to­wa­niem zmian. Są pro­blematyczne jako pra­cow­nicy, a jako mena­dże­ro­wie mają pro­blem z nawią­za­niem rela­cji i nega­tyw­nie wpły­wają na zespół.

Nie ma wąt­pli­wo­ści, że EI jest przy­datna w pracy na każ­dym sta­nowisku – a szcze­gól­nie na takim, które wymaga kie­ro­wa­nia ludźmi, pro­wa­dze­nia nego­cja­cji i moty­wo­wa­nia.

W końcu waż­nymi ele­men­tami inte­li­gen­cji emo­cjo­nalnej są kom­pe­ten­cje spo­łeczne do któ­rych zali­czamy:

• empa­tię
• aser­tyw­ność
• per­swa­zję
• przy­wódz­two,
• roz­wią­zy­wa­nie kon­flik­tów
• moty­wo­wa­nie
• współ­pracę

Czyli kom­pe­ten­cje ide­al­nego lidera (o tym możesz prze­czy­tać TU).

Jeżeli chcesz wie­dzieć wię­cej o inte­li­gen­cji emo­cjo­nal­nej w bizne­sie –> zapisz się na jedno z naszych szko­leń.